Kira hari.

Dah lama belog tak jadi diari.

1. Semester akan berakhir dalam masa tiga hari lagi. Tak pernah sangka yang saya akan rasa sayu. Takut mahu hilang payung 'pelajar' itu. Sudah tak boleh guna pantun saya budak baru belajar.

2. Sudah semakin tua juga. Tak mahu ulas panjang.

3. Warna kuning masih nampak tak cantik.

4. Bila saja kononnya mahu tulis diari, tak banyak pula yang boleh dicerita.

Akhir kata,

Saya sayang Puan Zarimah dan Encik Zuhaimi.

Saya mahu tonton televisi.

Saya mahu kasut baru.

Saya mahu tambah power kaca mata bingkai hitam.

p/s: Bila terperosok dalam bilik tak berjalan, hanya ini yang mampu dikarang. Sebab tu, orang suruh berjalan. Biar luas pandang.