Senyum manis Pakcik

Hari ini rabu. Hari yang awak selalu balik dari kerja. Hari yang selalunya buat saya gembira.

Last kita jumpa hari Isnin, dua minggu sebelum awak pergi jauh sangat. Awak nampak lain. Saya tanya awak penat ke? Awak jawab taklah,biasa je. Tapi pandangan mata awak sayu sangat. Cuma masa tu saya buat-buat tak layan perasaan kurang senang saya. Banyak kali awak lencongkan kereta ke arah lain. Selalunya awak tak macam tu. Laju je hantar saya balik sebab awak takut Ma marah. Tapi hari tu awak nampak susah sungguh nak bagi saya turun kereta. Sebelum saya turun, awak minta maaf. Saya cakap awak pelik. Awak balas balik, suruh saya doakan awak, kat atas sana macam-macam boleh jadi, kata awak. Saya cakap saya sentiasa doakan awak. Cepat turun balik, saya cakap. Awak senyum. manis sungguh. Dan awak lambai saya sampailah awak hilang dari pandangan. Tu last saya jumpa awak. Dan siapalah yang sangka saya tak boleh tengok awak lagi lepas tu. 

Manis sangat senyum awak, Pakcik. 

Al-Fatihah