Pakcik, awak datang jumpa ma abah saya 10 hari lepas kita kenal. Hari tu
jumaat dan awak sampai petang. Saya dah melompat-lompat takleh duduk diam
tunggu awak. Segan tu tak payah cerita. Ni baru kali kedua nak bertentang mata.
Masa awak sampai, saya cakap kat ma, “ Tu pakcik.” Ma balas, “Ye ma tahu.
Memang ada sorang je tu ha.” Nampak tak excited saya nak kenalkan awak kat ma
abah. Masa awak nak masuk tu, saya perasan je awak bisik, “ jangan tinggalkan
saya sorang-sorang” Tapi saya saja nak bagi chance awak bermesra lama dengan
Abah. Kalaulah awak tahu yang Abah tak senyum kat semua orang. Bila Abah senyum
kat awak selepas 10 minit perbualan, saya dah tahu yang memang tindakan saya
betul.
Pakcik, awak dan sengih awak tu dah pikat ma abah dari awal lagi. Sebab
sengih tu lah susah benar saya nak move on. Susah sungguh. Tapi sebab sengih tu
jugak, saya boleh tersenyum bila tiba-tiba teringatkan awak, pakcik yang Allah
sayang insyaAllah.
No comments:
Post a Comment